Przy okazji zwiedzania Albanii udało mi się spełnić jedno z moich marzeń. Kiedy przejeżdżałam przez Macedonię kilka lat temu i zwiedzałam Skopje, bardzo żałowałam, że zabrakło czasu, aby odwiedzić Ochrydę i jej wspaniałe zabytki oraz popłynąć statkiem przez Jezioro Ochrydzkie. Od tamtej pory skrycie o tym marzyłam, nie bardzo wiedząc, przy jakiej okazji mogłabym to zrobić. W tym roku wreszcie się udało włączyć ten doceniony przez UNESCO kawałek Macedonii. Spędziliśmy tu trochę czasu i zobaczyliśmy najważniejsze miejsca, choć, podobnie jak w Albanii, było to jedynie przemknięcie się po powierzchni tematu. Ale nie narzekam, było cudownie!
Wieczorem zajechaliśmy do naszego hotelu Klimatica w miejscowości Sveti Stefan, około 6 km na południe od Ochrydy. Od razu popędziliśmy oglądać zachód słońca nad jeziorem:
Następnego dnia rano ruszyliśmy na zwiedzanie miasta, resztę atrakcji zostawiając na później. Spacer rozpoczęliśmy na nadmorskim bulwarze przy pomniku Łapacza Krzyża. Statua upamiętnia ciekawy zwyczaj "Łapania Krzyża" w święto Trzech Króli, kiedy to odbywa się symboliczny chrzest wiernych w wodach jeziora. Nurkują oni szukając krzyża, rzuconego przez kapłana. Stamtąd przeszliśmy na plac św. Klemensa Ochrydzkiego, gdzie stoją dwa pomniki: Klemensa (z uniesioną ręką) i świętego Nauma:
Ochryda (Ohrid) leży na zboczy góry, więc wąskie uliczki wspinają się stromo, co chwilę otwierając przed nami kolejne widoki. Mijaliśmy domy w stylu tureckim, z wystającymi balkonami, piękne place i kamieniczki. Z daleka podziwialiśmy zamek cara Samuela na wzgórzu (ma ok. 1000 lat, ale jego początki sięgają IV w. p.n.e.):
Ochryda jest jednym z najstarszych ludzkich siedlisk w Europie oraz kolebką słowiańskiej kultury. Leży na szlaku Via Egnatia, prowadzącym od ponad dwóch tysięcy lat ze starożytnego Rzymu do Konstantynopola. Nic więc dziwnego, że znajdziemy tam wiele pamiątek z dawnych wieków. Są tu między innymi liczne pozostałości starożytnych budowli, na przykład antyczny teatr z okresu hellenistycznego (III w. p.n.e.):
Kolejny zabytek to stanowisko archeologiczne Mancevci, zawierające pozostałości ogromnej bazyliki, pochodzącej z okresu wczesnochrześcijańskiego (IV - V w. n.e.). Była jedną z wielu, być może 12, istniejących w okresie ok. IV-VII n.e.. Podczas rozbiórki starego domu przypadkowo natrafiono na jej ruiny. Mozaika podłogowa została wykonana techniką zwaną „opus tesselatum”, czyli łączeniem dekoracyjnych kolorowych kostek kamiennych o różnych rozmiarach:
I jeszcze jeden dawny obiekt, oglądany na terenie wykopalisk archeologicznych przy kościele Pantelejmona i Klemensa w Plaosniku. Tu również znajdują się fragmenty bazyliki z pierwszych wieków chrześcijaństwa, z pięknie zachowanymi mozaikami:
Dotarliśmy też na położony w pobliżu portu turecki bazar , gdzie wprawdzie niewiele nabyłam (tylko obrazek na ścianę), ale za to mogłam wypić moją ukochaną kawkę z tygielka. Znajduje się tam meczet Alego Paszy ze śladami okresu osmańskiego, objęty ochroną UNESCO, uważany za jeden z najstarszych w Macedonii Północnej, wybudowany z kamienia i wypalanej cegły. Nadal pełni funkcję religijną:
Zwiedzaliśmy też, lub przynajmniej oglądaliśmy z zewnątrz, liczne bizantyjskie świątynie, ale o tym będzie już następnym razem.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz