Kolejny dzień miał bardzo bogaty program i pewnie opis będę musiała podzielić na kilka części. Ale po kolei... Po drodze zatrzymaliśmy się na chwilę w punkcie widokowym, by spojrzeć na wyspę św. Stefana:
Na wyspę prowadzi grobla, czasem całkowicie zalewana w czasie przypływu. W latach 50-tych XX w. mieszkańców wysiedlono i urządzono tu luksusowy hotel. Gościli się tutaj: Jurij Gagarin, Siergiej Bondarczuk, Sophia Loren, Gina Lollobrigida, Kirk Douglas, Claudia Schiffer, Sylvester Stallone i inni. Podczas wojny na Bałkanach hotel podupadł, ale w XXI wieku przeszedł gruntowny remont i znów przyjmuje najbogatszych gości. Niedawno Novak Djokovic urządzał tam wesele. Niestety zwykły turysta nie może tam wejść, więc zwiedzanie zaczęliśmy od położonej nieopodal Budvy, popularnego kurortu o bogatej historii.
Legenda głosi, że miasto zostało założone przez Kadmosa, fenickiego herosa z Teb. I chociaż od IV w. p.n.e. istniała tu osada iliryjska, to faktycznie później pojawili się Grecy. W 168 r. p.n.e., podobnie jak w całej okolicy, władzę w Budvie przejęli Rzymianie. W kolejnych wiekach miasto znalazło się pod panowaniem Cesarstwa Bizantyjskiego, Słowian, Wenecjan (do końca XVIII w.), a potem Austrii.
Niewielkie Stare Miasto jest otoczone weneckimi murami obronnymi z okrągłymi basztami i dwiema bramami:
W południowej części starówki znajduje się cytadela, której historia sięga V w. p.n.e:
Tuż obok, na otoczonym kilkoma świątyniami placu zwanym Trg Starogradskih Crkava, stoi kościół św. Jana Chrzciciela. To największa świątynia w Budvie, siedziba Dekanatu Budvy, a dawniej katedra diecezji budvańskiej. Została wybudowana w VIII-IX wieku, ale później była wielokrotnie przebudowywana. Jest to budowla trójnawowa, z dobudowaną w 1867 r. od północy neogotycką dzwonnicą. Wewnątrz znajdują się ikony i obrazy mistrzów szkoły weneckiej (XV-XVII w.), w tym obraz „Matki Boskiej Budvańskiej”, a stary ołtarz zastąpiono współczesnymi malowidłami:
Po wschodniej stronie kościoła znajduje się tzw. dwór biskupi, w którym w latach 886-1828 r. mieściła się siedziba biskupów diecezji primorskiej, a po zachodniej - kolejne obiekty sakralne placu. Pierwszy z nich, kościół Santa Marija in Punta, to najstarsza budowla w mieście, zbudowana w 840 r. przez zakon benedyktynów:
Na lewo od niego, w tym samym kompleksie, znajduje się cerkiew św. Sawy, służąca w przeszłości zarówno katolikom, jak i wyznawcom prawosławia. Jest budowlą jednonawową wybudowaną w XII w. w stylu romańskim:
Trzecia świątynia to cerkiew św. Trójcy, wybudowana w 1804 r., udekorowana malowidłami mistrza Nicholaosa Aspioti z Korfu. Jest budowlą jednonawową z półkolistą absydą. Ściany są ozdobione naprzemiennie ułożonymi białymi i czerwonymi kamieniami z ozdobnymi elementami.
I na zakończenie mały spacerek uliczkami starej Budvy:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz