I znowu Palladio

     To już ostatnie chwile naszego majowo - czerwcowego pobytu we Włoszech i ostatni odcinek relacji. Na popołudnie zostały nam jeszcze dwa bardzo ważne budynki, projektowane przez Palladia. 

  Pierwszy z nich to chyba najsłynniejszy dom Vicenzy i najbardziej rozpoznawalne dzieło Palladia - Villa Rotonda. Znana jest także jako Villa Almerico-Capra od nazwisk jej dwóch pierwszych właścicieli. Andrea Palladio wykonał jej projekt w 1550 roku, a prace przy realizacji trwały do 1582 roku.

   Dziś La Rotonda jest uważana za ikonę architektury epoki odrodzenia, za absolutnie doskonały i najpełniejszy wyraz myśli renesansowej. Zbudowana na planie koła wpisanego w kwadrat, jest idealnie symetryczna. Na osi symetrii każdej z czterech elewacji znajdują się schody, tworząc ramiona greckiego krzyża. Nic dziwnego, że tak idealny twór stał się źródłem inspiracji dla wielu budowli na całym świecie:

    Wystrój wnętrz willi miał być co najmniej równie wspaniały, niż wygląd zewnętrzny. Liczne freski tworzą atmosferę bardziej przypominającą katedrę niż główny salon wiejskiego domu. Zlecenie namalowania fresków w głównych salonach otrzymali Alessandro i Giovanni Battista Maganzia oraz Anselmo Canera. Dodatkowo zachwyca wspaniałe wyposażenie, np. meble czy kominki:

  Warto przespacerować się wokół willi. Otacza ją ogród, który składa się z kilku ładnie zagospodarowanych fragmentów i dużej wolnej przestrzeni z trawnikami, na których rozkładają się turyści:

  La Rotonda jest tak wspaniała, że mało kto zwraca uwagę na niepozorny budynek który znajduje się między samą willą a bramą wejściową. To część gospodarcza, tak zwana barchessa. Definicja mówi, że to typowy dla renesansowych willi budynek, połączony z willą lub wolnostojący, o strukturze portykowej, z wysokimi półkolistymi łukami,. Najczęściej był przeznaczony do przechowywania sprzętu rolniczego, zapasów żywności, czasem wykorzystywany jako stajnie:

      Po przeciwnej stronie ulicy znajduje się prywatna kaplica, należąca do willi (Capella della Rotonda), niestety zamknięta. Widoczna na zdjęciu brama znajduje się po stronie willi, nie kaplicy, widać za nią jeszcze drugi płot:

      Mieliśmy jeszcze do zagospodarowania jedno wejście na tzw. kartę 4 muzeów i trochę wolnego czasu. Zdecydowaliśmy się na budynek, zaprojektowany w 1550 roku przez Palladia - Palazzo Chiericati i znajdujące się w nim Muzeum Miejskie. Od 1855 roku Palazzo Chiericati jest historyczną siedzibą Muzeum Obywatelskiego. Pałac został zaprojektowany dla Girolamo Chiericati, a ukończono go pod koniec XVII wieku. Gmina Vicenza nabyła go w 1839 roku z zamiarem gromadzenia tam miejskich kolekcji sztuki:

   W palladiańskim pałacu można zobaczyć XVI-wieczne freski autorstwa Domenico Brusasorza i Battisty Zelottiego, ozdobione białymi i złotymi motywami, sztukaterie Bartolomeo Ridolfiego i groteskowe motywy Eliodora Forbiciniego:

   Zgromadzono tu dzieła Tiepola, Maffei, Pisaniego, Battisty da Vicenza, Paola Veneziana, Veronese, karykatury Pietro della Vecchia i wiele innych prac, a także dekoracje ze zniszczonego kościoła S. Bartolomeo:

 

   A w jednej z sal - takie skarby:

   Na zakończenie - deserek, pożegnanie z Vicenzą na Piazza delle Erbe (z widokiem na Bazylikę):