Floriana i południowa Valetta

   Valetta położona jest na półwyspie Sciberras, otoczonym przez zatoki: Wielki Port oraz Marsamxett. Miasto powstało na planie siatki, której centralną częścią jest długa na ok. 1 km ulica Republiki (malt. Triq Ir-Repubblika, dawniej Strada San Giorgio). Otoczone zostało systemem fortyfikacji, składającym się z murów oraz bastionów.

   Naszą wędrówkę rozpoczęłyśmy od Floriany, położonej na tym samym półwyspie i graniczącej z Valettą od południa. Chciałyśmy zajrzeć do kościoła Sarria, bo dostałam informację, że o 9:30 bywa tam odprawiana msza po polsku. Wprawdzie nie w każdą niedzielę, ale nie udało mi się tego doprecyzować. Specjalnie tak zaplanowałam tę wycieczkę, żebyśmy miały mnóstwo innych możliwości w Valetcie albo Birgu na na wypadek, gdyby się nam w Knisja ta’ Sarria nie udało. No i faktycznie, tego dnia mszy tam nie było i w ogóle kościół był zamknięty na głucho, więc został uwieczniony jedynie z zewnątrz:

   Od kościoła prowadzi szeroka droga ze skwerem aż do Fontanny Trytona. Gdzieś po drodze kończy się Floriana, a zaczyna Valetta. Okolica była dość ciekawa, więc mam stamtąd sporo zdjęć różnych budynków, placów i pomników i spróbuję je kolejno przedstawić.

  Trzy ciekawe obiekty znajdują się naprzeciwko kościoła. Pierwszy to wieża Wignacourt, interesująca konstrukcja, zwieńczona kamienną rzeźbą kwiatową. Jest to wieża ciśnień stanowiąca część systemu akweduktów, który doprowadzał wodę grawitacyjnie z wyżyn wokół Mdiny i Rabatu do Floriany i Valletty. Upamiętnia inaugurację akweduktu w 1615 roku. 

   Drugi to Robert Samut Hall, neogotycki budynek obecnie używany przez Malta Philharmonic Orchestra, ukończony w 1883 roku. Pierwotnie był kościołem metodystycznym Floriana Wesleyan Methodist Church. Został zaprojektowany przez architekta Thomasa Mulleta Ellisa. Był to pierwszy budynek na Malcie, w którym zastosowano żarówkę elektryczną. 10 kwietnia 1975 roku budynek przeszedł pod kontrolę rządu maltańskiego i został otwarty jako centrum działalności kulturalnej. Robert Samut pochodził z Floriany i był kompozytorem maltańskiego hymnu narodowego:   

  Między tymi dwiema budowlami rozciąga się Ogród św. Filipa albo Ogród Generała, który jest fragmentem części ogrodów Argotti, udostępnionej szerokiej publiczności. Przylega do uniwersyteckiego ogrodu botanicznego. Słynie z pięknej fontanny w centrum, przeniesionej tu przez wojska brytyjskie. Pierwotnie znajdowała się ona na placu St. George w Valletcie. Była to pierwsza fontanna wzniesiona po wybudowaniu akweduktu Wignacourt i została zainaugurowana w okresie wielkanocnym, 21 kwietnia 1615 r.:

 Szeroki skwer kończy się Pomnikiem Wolności:

   Za skwerem, od strony Fontanny Trytona, stoi Pomnik Chrystusa Króla, a nieco z boku i jakieś 50 m dalej - pomnik upamiętniający lotników, którzy zginęli w służbie Imperium Brytyjskiego w czasie II wojny światowej. Pomnik zaprojektowany przez Sir Huberta Worthinga, a wyrzeźbiony przez Charlesa Wheelera, tworzy marmurowa kolumna o wysokości 15 m, z orłem z brązu na szczycie. Orzeł jest symbolem tych, którzy zginęli w locie. U podstawy pomnika widnieją nazwiska 2301 ofiar II wojny światowej:

   Idąc z Floriany w kierunku Fontanny Trytona wzdłuż skweru z pomnikami, po prawej stronie mijamy ogromny Plac Publiusza z kościołem pod tym samym wezwaniem. Na całym placu widoczne są jakby podstawy kolumn, lecz naprawdę to stare pokrywy od spichlerzy, które są pod brukiem:

I na zakończenie tej części spaceru - Fontanna Trytona:

Za fontanną przechodzimy przez most nad szeroką fosą i mijamy Nowy Parlament, składający się z dwóch skrzydeł połączonych ze sobą mostami. Budynek powstał z piaskowca, betonu, stali oraz szkła. Naprzeciwko parlamentu stoi teatr plenerowy Pjazza Teatru Rjal, który wzniesiono na ruinach Królewskiej Opery (Royal Opera House), zburzonej w trakcie niemieckich nalotów w 1942 r.: 

     

     

 Skręcamy obok teatru i przechodzimy na plac Jana de Valette z kościołem Matki Bożej Zwycięskiej  i Katarzyny Aleksandryjskiej z włoską parafią:

   Nieopodal znajduje się Plac Kastylijski, którego ozdobą jest joannicki Zajazd Kastylijski (fr. Auberge de Castille), wewnątrz którego urzęduje premier Malty. Z końca placu można zobaczyć większy fragment miasta: 

      

        

  Wróciłyśmy w okolice bramy Miejskiej i skierowałyśmy się w przeciwną stronę, by spacer na północ rozpocząć od Ogrodów Hastingsa. Wytyczono je na dwóch bastionach: bastionie św. Jana i bastionie św. Michała. Ogrody te oferują kameralną atmosferę oraz widok na stronę północną, m.in. na wyspę i fort Manuela oraz Sliemę:

   

           

      

      

      

      

      

      

      

   Resztę Valetty i okolic pokażę w kolejnych wpisach, bo jest tego jeszcze bardzo dużo, a teraz na zakończenie wrócę do Fontanny Trytona, Bramy Miejskiej i fosy, obok których wielokrotnie przechodziłyśmy. Nie tylko udając się do Valetty czy Trzech Miast, ale za każdym razem, gdy na pobliskim dworcu przesiadałyśmy się, by jechać w dalszą podróż. Również niedzielny wieczór tam trafiłyśmy, wracając do hotelu:

      

      

      

      

      

     

     c.d.n.