Wieczorna Valetta i Pałac Wielkiego Mistrza

    Pałac Wielkich Mistrzów (Il-Palazz tal-Granmastru lub po prostu Il-Palazz), przy placu św. Jerzego (malt. Misrah San Gorg) to monumentalna siedziba przywódców Zakonu Maltańskiego. Kompleks powstał w 1571 r. i był jedną z pierwszych budowli wzniesionych w granicach Valletty. Jego obecny wygląd jest efektem kilkukrotnej rozbudowy. Od 1921 roku w pałacu urzędował maltański parlament, a obecnie mieści się w nim siedziba prezydenta Malty. Pałac mocno ucierpiał podczas bombardowań II wojny światowej. Po wojnie udało się go odbudować oraz przywrócić pomieszczeniom ich historyczny wygląd. Udostępnione dla odwiedzających są dwie części kompleksu: apartamenty państwowe oraz zbrojownia, a także wewnętrzny dziedziniec.

   Do pałacu dotarłyśmy pod wieczór, niedługo przed zamknięciem. Dziedziniec pięknie się prezentował o tej porze, a także godzinę później, kiedy wychodziłyśmy:

    Zbrojownia, którą zwiedzałyśmy na początku, zaskoczyła nas bogactwem zbiorów. Różne typy broni, zbroje i inne wojskowe akcesoria umieszczono w gablotach oraz na ścianach:

     Piękna klatka schodowa i wspaniałe malowidła na sufitach w korytarzach i salach też robią wrażenie:

     Wśród wielu zgromadzonych tam obrazów szczególnie mnie zaciekawiły portrety brytyjskiej rodziny królewskiej: królowej Wiktorii, króla Jerzego V i jego żony Marii oraz Elżbiety II: 

  Apartamenty państwowe to przede wszystkim Pages' Room i Pokój Ambasadorów, ale nie tylko. Podczas rządów Zakonu ten pierwszy nazywano Paggeria. Brytyjczycy używali go jako biura dla personelu gubernatora lub pokoju bilardowego, a ostatecznie jako przedsionka sali ambasadorów i tak jest do dziś. W tym drugim prezydenci Malty, premierzy i ministrowie składają uroczystą przysięgę przestrzegania konstytucji Malty. Jest również używany podczas wizyt państwowych zagranicznych prezydentów, monarchów i papieży. We wszystkich pomieszczeniach możemy podziwiać wspaniałe freski, portrety i zabytkowe meble:

    Na zakończenie jeszcze kilka obrazków związanych z rezydentami tego pałacu, w tym lista Wielkich Mistrzów:

   Kolejną godzinę spędziłyśmy w innym muzeum, ale na to przeznaczę inną notkę. A teraz, na zakończenie, Valetta by night. Wieczorny spacer po mieście był dopełnieniem wszystkich wcześniejszych przeżyć artystycznych. Najpierw kościół św. Jakuba i sąsiednia kamienica, jeszcze przed zmierzchem. Potem Ulica Republiki i okolice Pjazza Teatru Riale: