W czasie naszej wędrówki zajrzeliśmy parę razy na dziedziniec Pałacu (Zamku) Wielkich Mistrzów, szukając dobrego światła do zdjęć, ale niestety nie udało mi się zrobić takich dobrych ujęć, jak 13 lat temu.
Pałac ma bardzo długą i ciekawą historię. W czasach starożytnych istniał tu Akropol, zwany dolnym, ze świątynią Heliosa (pozostałości górnego oglądaliśmy na wzgórzu Stefana, inaczej Monte Smith i będę o tym jeszcze pisać). Później powstała tam bizantyjska warownia, przebudowana w XIV wieku przez joannitów na pałac dla Wielkiego Mistrza. Później, w czasach osmańskich, urządzono tu więzienie. W 1856 pałac uległ zniszczeniu na skutek wybuchu prochu i to, co dziś oglądamy, jest zupełnie nową konstrukcją, zbudowaną przez Włochów dla Mussoliniego w 1936 r. Również pałacowe wyposażenie nie jest oryginalne, przy czym jego część została zrabowana w innych miejscach. W związku z tym uznaliśmy, że do środka nie wchodzimy:
Od zamku odchodzi ulica Panaitou, przy której znajduje się biały budynek muzułmańskiej Starej Szkoły, a przed nim ruiny kościoła św. Jana. Na jego tyłach stoi XIX-wieczna wieża zegarowa, zbudowana w miejscu średniowiecznej, która uległa zniszczeniu po trzęsieniu ziemi. Można na nią wejść i popatrzeć na Rodos z góry, ale ja z żalem zrezygnowałam, bo wciąż dokuczała mi kontuzja biodra:
Idąc dalej ulicą Panaitou dotarliśmy do ulicy Sokratesa, która jest pasażem handlowym i głównym deptakiem Starego Miasta. Tam urządziliśmy sobie dłuższy postój w restauracji Socratous Garden:
Stamtąd przeszliśmy przez plac Hipokratesa z fontanną i budynkiem zabytkowej Castellanii z XIV wieku:
W końcu ponownie znaleźliśmy się na Placu Muzealnym przy Muzeum Archeologicznym. W okresie średniowiecza znajdował się tu nowszy szpital, powstały pod koniec XV w., a muzeum otwarto w 1914 r. Wprawdzie zwiedzaliśmy je następnego dnia, ale zdjęcia pokażę już teraz :
I na dzisiaj to już wszystko.
c.d.n.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz