Linią M1 przejechałyśmy 2 przystanki do stacji Cairoli Castello, aby obejrzeć zamek Sforzów i pospacerować po Parku Sempione i w okolicy łuku triumfalnego Arco della Pace. Pisałam już o tym miejscu TUTAJ rok temu, więc teraz zamieszczę tylko kilka nowych ujęć z innym nieco oświetlenie, bo była to inna pora dnia:
W parku tego dnia miał się odbyć festyn, zaczynali się już schodzić ludzie. Za www.today.it (w googlowym tłumaczeniu, nawet nie takim złym) cytuję:
W sobotę 23 czerwca 2018 r. Ponad 10 000 osób wzięło udział w wieloetnicznym stole organizowanym w parku Sempione w stolicy Lombardii w ramach inicjatywy "Komitet bez murów", we współpracy z radą ds. Polityki społecznej gminy. W rok po antyrasistowskim marszu, w którym uczestniczyło ponad 100 tysięcy ludzi, nowa inicjatywa promowana przez mediolańskie społeczeństwo obywatelskie obraca się wokół rekordowego lunchu o długości 2,7 km. z 1.300 stołami i 2600 ławkami, dzięki wkładowi wolontariuszy 200 stowarzyszeń oraz kobiet i mężczyzn z 160 zagranicznych społeczności, które dołączyły. Na ławkach: razem emeryci i studenci, gospodynie domowe i profesjonaliści, Włosi czwartej generacji i nowo przybyli migranci. Inicjatywa "Ricetta Milano" rozpoczęła się od słów arcybiskupa Mario Delpiniego i burmistrza Giuseppe Sali, który podkreślił, że Milan "nie boi się różnorodności". (...) Oprócz obiadu program obejmuje koncerty, tańce, pokazy kabaretowe z Zeligiem i teatrem, aż do wielkiego finału z pisarzem Roberto Saviano w Teatro Burri, sceną wewnątrz parku.
A W TYM MIEJSCU mamy wersję oryginalną z filmikiem.
Nie miałyśmy wtedy pojęcia, co to za impreza, poza tym i tak nie mogłyśmy zostać tam dłużej, a szkoda:
Po tym spacerku pognałyśmy wzdłuż parku znów do metra, by przejechać kawałek do kolejnej atrakcji - dzielnicy Naviglio, również opisanej we wspomnianej zeszłorocznej notce. A że mnie córka zawiozła nad kanały do Amsterdamu, to się jej chciałam jakoś zrewanżować:
Z nowości mam teraz fasadę kościoła Santa Maria delle Grazie al Naviglio, której remont zdążył się już zakończyć, a przy okazji parę innych zdjęć tej świątyni:
Kolejne etapy naszej wycieczki pokrywają się z częścią treści innej NOTKI z ubiegłego roku, więc kto ma życzenie, może sobie zajrzeć.
Znad kanałów przeszłyśmy przez nową i starą Porta Ticinese w kierunku kompleksu San Lorenzo, a potem ulicą Amicisa do San Ambrogio. Miejsca te są dokładnie opisane w linkowanej powyżej notce, jest tam również dużo więcej zdjęć, w dodatku lepszej jakości, więc zachęcam jeszcze raz, by tam wejść. A teraz trochę aktualnych ujęć. Najpierw stara brama i kolumny San Lorenzo:
Pomnik Konstantyna Wielkiego i bazylika świętego Wawrzyńca (San Lorenzo):
Bazylika Świętego Ambrożego (Sant'Ambrogio), ale najpierw brama (od strony stacji metra San Ambrogio), która w zeszłym roku była zasłonięta z powodu remontu i pewnie dlatego tak błądziliśmy:
"Diabelska kolumna":
Sacrario dei Caduti albo Tempio della Vittoria (Sanktuarium Poległych albo Świątynia Zwycięstwa):
I to już z Mediolanu wszystko, pozostaje mi jeszcze do przygotowania opis naszej wędrówki po Bergamo. A zatem - c.d.n.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz